Hoofdstuk 5 – Bach bloesem kiezen: intuïtie en observatie

Een paard vraagt niet om een bloesem. Het legt geen klacht voor. Het stelt geen diagnose. En toch communiceert het voortdurend. Met zijn ogen, zijn houding, zijn adem, zijn nabijheid of juist afstand. Het paard laat zien wat er speelt — als wij bereid zijn om te kijken. En precies daar begint het kiezen van de juiste Bach bloesem: niet in boeken of lijstjes, maar in de relatie.

Bach bloesem kiezen is geen rationeel proces. Natuurlijk kun je je verdiepen in de betekenis van elke remedie. Je kunt gedrag koppelen aan bloesems. Maar de ware kunst ligt dieper. In het aanvoelen van het veld. In de vraag: Wat wordt hier gevoeld maar niet verwoord?

Luisteren voorbij het gedrag

Een paard dat onrustig is, heeft niet per se onrust als kernprobleem. Misschien zit er angst onder. Of controleverlies. Of vermoeidheid. Een paard dat dominant overkomt, kan diep onzeker zijn. Een paard dat zich terugtrekt, kan overprikkeld zijn of juist verdrietig.

Daarom begint kiezen met vertragen. Met kijken zonder interpretatie. Met deze vragen:

• Wat valt me écht op aan mijn paard vandaag?
• Wanneer zie ik verandering in energie?
• Wat gebeurt er vlak vóór het gedrag?
• Welke emotie resoneert in mij als ik bij hem ben?
• Wat gebeurt er in mijn lijf als ik hem observeer?

Het antwoord op deze vragen wijst vaak richting de juiste bloesem — zonder dat je hoeft te ‘weten’.

De rol van intuïtie

Je hoeft geen expert te zijn. Je hoeft geen exacte reden te vinden. Je hoeft alleen maar open te zijn. Vaak weet je het wel — in een flits, in een gevoel, in een aanraking. Je ziet een blik, een beweging, en je voelt: ja, dit is het.

Dat is intuïtie. Niet zweverig, maar afgestemd. Gebaseerd op al jouw eerdere ervaring, kennis, en de liefdevolle verbinding met je paard. Vertrouw daar op.

Vaak helpt het om een lijst met bloesems bij de hand te houden en intuïtief te lezen. Waar valt je oog op? Welke omschrijving raakt iets in je? Welke bloesem lijkt ‘bij je paard te horen’ — zelfs zonder reden?

Werken met testsets en zelfkeuze

Sommige begeleiders werken met testsets: flesjes met verdunde bloesems die het paard zelf mag benaderen. Dit kan waardevol zijn — mits het paard vrij is om te kiezen. Laat het flesje dicht, bied het paard de gelegenheid om te ruiken, contact te maken of afstand te nemen. De bloesem die het paard het langst benadert of duidelijk herhaaldelijk opzoekt, kan een aanwijzing zijn.

Wees echter voorzichtig met over-interpreteren. Niet elke benadering is een keuze, en niet elke afwijzing is een ‘nee’. Zie het als onderdeel van het geheel.

Minder is meer

Kies niet te veel bloesems tegelijk. Drie tot vijf is meestal voldoende. Elke bloesem opent een veld. Te veel tegelijk kan de energie vertroebelen, en het proces vertragen in plaats van verdiepen. Soms is zelfs één bloesem al genoeg om iets wezenlijks in beweging te brengen.

En durf ook af te wachten. Kijk wat er verandert. Wat er verzacht. Wat er opent in je paard — en in jezelf.

Keuzes die mogen groeien

Soms kies je een bloesem, en voel je later dat hij toch niet helemaal klopt. Dat is geen fout, maar een onderdeel van het proces. Misschien moest je eerst iets ‘aanraken’ voordat je kon zien wat eronder zat. Wees daarin mild. Verander niet te snel, maar volg het ritme. Een bloesem laat zich voelen in laagjes. Geef het tijd.

In het volgende hoofdstuk kijken we hoe je een gekozen bloesem daadwerkelijk toedient — op een manier die past bij je paard, jullie relatie, en het moment.

“Je hoeft het niet te weten. Je hoeft alleen bereid te zijn om te zien wat je nog niet durfde voelen.”

Liever zonder onderbrekingen lezen?

Download deze gids nu  – reclamevrij en altijd bij de hand!